Wykończenie drewnianego domu w środku jest uważane za dość ważny etap budowy. Zdjęcia gotowych wnętrz, prezentowane licznie we wszelkich publikacjach informacyjnych, zachwycają swoją świetnością i oryginalnością. Nie tylko piękno, ale także długowieczność domu zależy od wysokiej jakości dekoracji wnętrz domów z drewna. Wykończenie drewnianego domu odgrywa bardzo ważną rolę. Dotyczy to również podłogi, sufitu i ścian. Od wewnątrz prawie wszystkie materiały budowlane można wykorzystać do wykończenia drewnianego domu. Pożądane jest oczywiście, aby były przyjazne dla środowiska i nie naruszały naturalnej cyrkulacji powietrza. Ocieplenie od zewnątrz można wykonać, stosując tynk zakrywający bale lub oblicówkę drewnianą, która pozwoli zachować charakter domu drewnianego. Podobnie od strony wnętrza - na warstwę ocieplenia można ułożyć płyty g-k lub imitację bali. Prace związane z ocieplaniem domu wymagają kompleksowego podejścia. Niezależnie od tego, czy zamierzasz ocieplić styropianem nowy budynek, czy przeprowadzić termomodernizację starego, musisz postępować wedle określonego schematu. Sprawdzenie stanu elewacji Z uwagi na promienie słoneczne drewno, w szczególności to niezakonserwowane, ciemnieje. Z czasem robi się nawet szare. Zastosowanie środków konserwujących z zewnątrz domu, w większości z barwnikiem/pigmentem, zabezpiecza drewno przed promieniami słońca (UV) i nie tylko. Szeroka gama impregnatów do drewna wielu firm zabezpiecza je Jeżeli odnawiasz powierzchnię, zacznij od papieru gruboziarnistego, tzn. o gradacji 60-80 Jeżeli jednak przygotowujesz do malowania surowe drewno, sięgnij po papier o średniej ziarnistości. Wykonuj ruchy wzdłuż słojów drewna (nigdy w poprzek, inaczej podniesiesz jego włókna), delikatnie dociskając papier do podłoża. RRICt7Z. Elewacja domku letniskowego — jaką wybrać? Dla każdej osoby mającej domek letniskowy istotne jest to, w jaki sposób zostanie urządzony. Nie można jednak zapominać o roli, jaką odgrywają zewnętrzne ściany konstrukcji. To od nich zależy, czy będzie trwała i estetyczna. Odpowiednio wykonane wykończenie sprawi, że obiekt będzie odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne i uszkodzenia mechaniczne. Jaka elewacja domku letniskowego sprawdzi się najlepiej? Czym powinna się charakteryzować elewacja domku letniskowego? Tak jak wspominaliśmy, elewacja domku letniskowego odgrywa niezwykle istotną rolę dla trwałości budynku oraz jego wyglądu. To na nią zwracają uwagę nie tylko odwiedzający dany obiekt goście, lecz także wszystkie osoby, które mijają go, przechodząc obok działki. Estetyczny wygląd postawionej konstrukcji zachęca do odpoczynku na jej tarasie czy w otaczającym ją ogrodzie. Dzięki zadbaniu o tę kwestię każdy, kto odwiedzi domek letniskowy, będzie mógł z przyjemnością odpoczywać na świeżym powietrzu blisko domu. Elewacja stanowi wizytówkę domków letniskowych, dlatego zadbanie o jej odpowiedni wygląd jest tak ważne. Kolejna istotna kwestia to wytrzymałość wybranego materiału obiciowego. Trzeba mieć na uwadze, że pomimo tego, że domki letniskowe są odwiedzane głównie na kilka dni latem, ich ściany zewnętrzne powinny wytrzymać wszystkie pory roku i pozostać w doskonałym stanie tak, aby podczas kolejnych wakacji znów zachwycać wszystkich swoim wyglądem. Zastanawiając się, czym obić domek letniskowy warto zwrócić również uwagę na to, aby był on odporny na uszkodzenia mechaniczne. Dzięki temu nawet przy intensywnej eksploatacji pozostanie w dobrym stanie i gdy wrócimy do niego na wakacje, znów będziemy mogli z przyjemnością wypoczywać na łonie natury przy swoim domku. Podsumowując, elewacja gotowej konstrukcji powinna być: odporna na zmienne warunki atmosferyczne, odporna na uszkodzenia mechaniczne, estetyczna, dopasowana do wystroju pozostałej części posesji. Gdy już określimy swoje najważniejsze potrzeby, możemy przejść do poszukiwania odpowiedniego materiału, który zapewni ochronę konstrukcji. Czym obić domek letniskowy? Drewnem! Obecnie elewację można wykonać z wielu materiałów. Do najpopularniejszych należą drewniane deski elewacyjne. Tego rodzaju rozwiązanie to świetny wybór dla osób, które cenią kontakt z naturą. Opisany materiał nie tylko świetnie się prezentuje, lecz także ma wiele innych zalet. Przede wszystkim, dzięki temu, że nie zatrzymuje w pomieszczeniach wilgoci, tworzy w nich odpowiedni mikroklimat. Ponadto drewno doskonale izoluje ciepło, a to sprawia, że dłużej utrzymuje się ono wewnątrz konstrukcji, co pozwala na oszczędność w ogrzewaniu. Stanowi to ważną kwestię, szczególnie jeśli domek jest użytkowany również w chłodniejszych miesiącach. Należy jednak pamiętać, że drewno wymaga przeprowadzania odpowiednich zabiegów konserwujących. Jeśli jednak będziemy o tym pamiętać, elewacja wykonana z naturalnego surowca przez długi czas będzie zachwycać doskonałym wyglądem. Ściany zewnętrze pokryte drewnianymi deskami to doskonały wybór dla osób, które chcą, aby ich domek był przytulny. Warto również pamiętać o tym, że ten materiał pasuje do wielu aranżacji, dlatego niezależnie od tego, czy chcemy stworzyć rustykalną posesję czy elegancki domek, drewno świetnie się sprawdzi. Inne materiały, z których wykonuje się elewacje domków letniskowych Podczas stawiania domku letniskowego, nie trzeba wybierać drewna. Obecnie stosuje się również płytki elewacyjne. W zależności od wybranego rodzaju mogą wykazywać odporność na uszkodzenia oraz niskie i wysokie temperatury, a także wilgoć. Część osób stawiających na eleganckie rozwiązania decyduje się też na wykorzystanie kamienia podczas robienia elewacji ich domku letniskowego. Pozwala to na uzyskanie niepowtarzalnych efektów. Ściany zewnętrzne można również otynkować, jednak to rozwiązanie jest nieco rzadziej stosowane. Niektórzy wykładają ściany zewnętrze konstrukcji blachą, co doskonale komponuje się z nowoczesnym, chłodnym stylem. Inni natomiast stosują panele PCV, które z powodzeniem imitują pozostałe tworzywa. Ponadto są lekkie, a dzięki temu również łatwe w montażu. Osoby, którym zależy na tym, aby ich domek letniskowy wyróżniał się na tle innych obiektów, mogą również postawić na ozdobienie jego ścian zewnętrznych za pomocą tapety. W jakim stylu powinny być utrzymane zewnętrzne ściany domku letniskowego? Oprócz znalezienia odpowiedniego materiału, z którego ma być wykonana elewacja, trzeba również wybrać jej styl. Dobrze, jeśli będzie on odpowiadać charakterowi całej posesji, tworząc z pozostałymi elementami spójną całość. Tak jak zostało wspomniane, drewno sprawdzi się niemal w każdym przypadku – świetnie podkreśli klasyczne aranżacje, a także wpisze się w elegancki wystrój ogrodu. Warto pamiętać o tym, że też kolor ścian zewnętrznych można dopasować do odcienia dachu, drzwi czy ram okiennych. Elewacja domku letniskowego powinna również współgrać z tarasem oraz postawionymi na nim meblami ogrodowymi. Warto też przemyśleć, jakim tłem dla ogrodzenia są ściany zewnętrzne. Jeśli płot jest utrzymany w klasycznym stylu, dobrze wybrać również takie wykończenie ścian zewnętrznych. Najbardziej uniwersalne jak zawsze pozostają odcienie brązu (palisander, teak, orzech), choć coraz częściej wybierane są również domki w stylu skandynawskim, łączące bardziej wyrazistą kolorystycznie elewację z białymi dodatkami. Podczas projektowania elewacji warto pamiętać o tym, że w przypadku domku letniskowego można nieco puścić wodze fantazji i np. stworzyć ściany zewnętrzne zawiązujące do morza w odcieniach błękitu oraz bieli. Osoby, które chcą nadać swojemu domkowi letniskowemu niepowtarzalny charakter, mogą również zdecydować się na połączenie kilku materiałów i dodanie do drewnianej elewacji np. elementów z kamienia lub szklanych ścian, które sprawią, że pomieszczenia wewnątrz konstrukcji staną się jeszcze jaśniejsze. Na jaką elewację domku letniskowego postawić? Jak wybrać odpowiednie ściany zewnętrzne, jakie powinien mieć domek letniskowy? Elewacja musi pasować do pozostałych elementów na posesji, a także odpowiadać wszystkim, którzy mają spędzać na niej swoje wakacje czy urlop. Dzięki temu wypoczywanie w ogrodzie czy na tarasie będzie jeszcze przyjfemniejsze. Przed dokonaniem ostatecznego wyboru warto również zastanowić się nad finansami, jakie mają być przeznaczone na wykończenie elewacji, a także na cechach wykorzystywanych do tego materiałów. FAQ: Jaka powinna być elewacja domku letniskowego? Elewacja domku letniskowego powinna być odporna na zmienne warunki atmosferyczne, a także na uszkodzenia mechaniczne. Dlaczego warto postawić na drewnianą elewację domku letniskowego? Elewacja domku wykonana z drewna zapewnia korzystny mikroklimat w środku, a także jest świetnym izolatorem termicznym. Poza tym świetnie komponuje się z różnymi stylami aranżacji posesji. Jak wybrać odpowiednią elewację do swojego domku letniskowego? Warto dopasować ją do stylu, w jakim zaaranżowana jest sama posesja. Dobrze też wziąć pod uwagę swoje możliwości finansowe oraz cechy wybranego materiału. Kompozycje elewacyjne. Inspiracje Nikogo nie trzeba przekonywać, że wybór materiałów do wykończenia domu ma duże znaczenie. Dzięki nim dom może wyglądać przyjaźnie albo dostojnie, solidnie albo lekko, tradycyjnie lub nowocześnie. Tyczy się to również - a dla niektórych przede wszystkim - elewacji. Oto 5 pomysłów a wykończenie domu. Autor: Szandomirski Andrzej Kolorem można dzielić prostą bryłę. Wprowadzenie kolorystycznego podziału elewacji zmienia proporcje domu, na przykład poziomy obniża dom optycznie. Wykończenie domu może dodać koloru, ożywić prostą bryłę lub nadać domowi zupełnie indywidualny, niepowtarzalny wygląd. W poszukiwaniu efektu można łączyć kolory i faktury. Interesujące zestawienia różnych materiałów mają sens dekoracyjny i coraz częściej zastępują dawne detale. Kolor i faktura na elewacji domu Autor: Szandomirski Andrzej Kolorem można dzielić prostą bryłę. Wprowadzenie kolorystycznego podziału elewacji zmienia proporcje domu, na przykład poziomy obniża dom optycznie. Elegancka fasada, czyli drewno i tynk Autor: Szandomirski Andrzej Deskowanie ścian na poziomie parteru pozwala na bliski kontakt z ciepłym, naturalnym materiałem. W tym miejscu jest oglądany z bliska i dotykany. Drewno na ścianach dobrze współgra z prostym tarasem z desek. Kamień i tynk na elewacji budynku Autor: Szandomirski Andrzej Okładzina z kamiennych płycin nada elewacji szlachetny charakter. Kamień w tej postaci robi duże wrażenie jako materiał naturalny, chociaż poddany obróbce i podporządkowany formie architektonicznej. Wykończenie domu - z cegłą do pary Autor: Szandomirski Andrzej Drewno i cegła w swoich naturalnych barwach – tradycyjne materiały mogą być zestawiane w zupełnie nietradycyjny sposób. Na elewacjach nowoczesnych służą do uzyskania kontrastu dwóch płaszczyzn o odmiennych fakturach i ciężarze. Wykończenie ścian budynku różnymi materiałami Autor: Szandomirski Andrzej Malownicze zestawienia można uzyskać również przy użyciu nowych materiałów. Bloczki betonowe są większe niż cegły, mogą mieć różne kolory i fakturę przypominającą kamień. Połączenie takiej surowej płaszczyzny z drewnianą blicówką daje ciekawy efekt. Odmienna budowa ścian zewnętrznych domów stawianych z bali czy w systemie szkieletowym w porównaniu do konstrukcji murowanych sprawia, że w inny sposób będziemy musieli przeprowadzić remont bądź wymianę elewacji. Elewacja z paneli drewnopodobnych, które dzięki wypukłemu kształtowi przypominają bale (fot. Royal Europa) Typowe elewacje w domach drewnianych i szkieletowych wykonywane są z oblicówki drewnianej bądź paneli plastikowych – tzw. sidingu. Zakres prac będzie oczywiście zależał od tego, czy wystarczające będzie odświeżenie powierzchni, czy musimy zmienić materiał elewacyjny i ewentualnie poprawić ocieplenie. Renowacja elewacji z okładziny drewnianej Polega na odświeżeniu powłoki dekoracyjnej po uprzednim naprawieniu ewentualnych uszkodzeń mechanicznych – zaszpachlowaniu ubytków lub wymianie zniszczonych fragmentów, poprawieniu mocowania poprzez dobicie gwoździ oraz ewentualnym uszczelnieniu połączeń z ramami okiennymi i drzwiowymi. Przy złym stanie drewnianej oblicówki (gdy deski są popękane, zagrzybione, z licznymi ubytkami) warto rozważyć usunięcie starego pokrycia i zastąpienie go nową elewacją. Panele elewacyjne z PCV imitujące drewno, które nie wymagają malowania ani konserwacji (fot. Plastivan) Od stanu powierzchni elewacji drewnianej zależy, czy przed nałożeniem nowej powłoki wystarczy jedynie umyć elewację, czy konieczne będzie usunięcie łuszczącej się warstwy lakierniczej. Usuwanie starej powłoki lakierniczej z całej powierzchni elewacji jest bardzo pracochłonne. Można je przeprowadzić za pomocą preparatów chemicznych zmiękczających powłokę lub przez szlifowanie. Przygotowaną do malowania elewację warto przetrzeć papierem ściernym, co wygładzi powierzchnię i usunie zwietrzałą warstewkę starej powłoki (można to zrobić za pomocą szlifierki oscylacyjnej z nałożonym papierem ściernym o granulacji 100–120). Surowe deski najpierw pokrywamy impregnatem barwiącym, a następnie nakładamy dwie warstwy lakieru lub farby kryjącej. Gdy jedynie odświeżamy oblicówkę, z reguły wystarczy jednokrotne malowanie. Do malowania odpowiednie są jedynie lakiery i lakierobejce przeznaczone do zastosowania na zewnątrz oraz farby elewacyjne, np. pliolitowe o wysokiej paroprzepuszczalności. Powłoki renowacyjne można nakładać pędzlem lub natryskiem – zależnie od zaleceń producenta. Nie ma sensu nakładanie na polakierowane deski preparatów impregnacyjnych, gdyż istniejąca powłoka uniemożliwia wnikanie ich w głąb drewna. Impregnaty można stosować jedynie na surowe drewno, np. w miejscach, gdzie wykonywaliśmy naprawy. Renowacja elewacji z pokryć winylowych Znacznie łatwiejsze jest odświeżanie pokryć winylowych – tzw. sidingu. Zmycie powierzchni wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentu powinno wystarczyć do usunięcia wszelkich zabrudzeń. Z czasem jednak siding traci swoją pierwotną barwę – kolory bledną, a białe pokrycie żółknie. Dostępne są specjalne farby przeznaczone do malowania sidingu, ale koszt takiej renowacji jest dość wysoki. Pamiętajmy, by przed użyciem farby sprawdzić, czy wykazuje ona dostateczną przyczepność do konkretnej odmiany sidingu. Panele winylowe (siding) dostępne są w wielu pastelowych barwach (fot. Royal Europa) Ocieplenie Dom drewniany lub szkieletowy przy okazji remontu elewacji można ocieplić. Ocieplenie umożliwia też nałożenie tynku, który zastąpi dotychczasowe pokrycie – winylowe lub drewniane. Technologia ocieplania jest niemal identyczna w przypadku budynków z bali i o konstrukcji szkieletowej – jedyną różnicą jest to, że przy „szkielecie” należy usunąć istniejącą warstwę elewacyjną. Domy drewniane i szkieletowe z powodzeniem można ocieplać metodą lekką suchą (ocieplenie na ruszcie) lub wykonać ściankę elewacyjną z cegły klinkierowej, silikatowej – w taki sam sposób jak w domach murowanych. Alternatywnym rozwiązaniem jest natomiast zastosowanie płyt styropianowych rowkowanych lub ewentualnie wełny mineralnej. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Styropianowe płyty rowkowane Dawniej dość powszechnie stosowano płyty styropianowe klejone bezpośrednio do poszycia ścian zewnętrznych, jednak pod styropianem zalega wilgoć i drewniane elementy atakował grzyb z powodu braku wentylacji pod ociepleniem. Wilgoć powstająca w wyniku kondensacji pary wodnej, jak też przenikająca pod elewację przez niewielkie nieszczelności, nie była bowiem odprowadzana. Obecnie problem ten rozwiązuje „odsunięcie” ocieplenia od poszycia ściany poprzez zastosowanie styropianowych płyt rowkowanych, które po ułożeniu tworzą kanały wentylacyjne, i wiatroizolacji chroniącej elementy drewniane przed bezpośrednim zawilgoceniem. Przygotowaną do ocieplenia ścianę szkieletową bądź z bali należy pokryć folią wiatroizolacyjną o wysokiej paroprzepuszczalności – umożliwia ona przenikanie pary wodnej z wnętrza domu, a jednocześnie stanowi hydroizolację od strony zewnętrznej. Układanie płyt rozpoczynamy od zamontowania perforowanej listwy startowej na dole elewacji. Do mocowania płyt nie używamy kleju, a jedynie kotew wkręcanych z talerzykami o dużej średnicy. Układ płyt powinien być taki, aby łączenia mijały się mniej więcej co połowę szerokości płyty, przy czym układ rowków musi pokrywać się na całej wysokości elewacji. Alternatywnym rozwiązaniem jest zamocowanie styropianowych pasków dystansowych o grubości 2 cm w rozstawie 40–50 cm, do których następnie mocuje się płyty ociepleniowe. W obydwu przypadkach ze względu na punktowe mocowanie płyt warto użyć styropianu twardszej odmiany EPS 100 z frezowanymi krawędziami. Płyty można też sklejać na zakładach klejem do styropianu. Na warstwę ociepleniową nanosimy następnie siatkę zbrojącą z włókna szklanego wtopioną w zaprawę klejową i po zagruntowaniu naciągamy tynk cienkowarstwowy. Wełna mineralna Domy szkieletowe ociepla się niekiedy wełną mineralną, a następnie pokrywa tynkiem cienkowarstwowym o wysokiej paroprzepuszczalności (mineralnym lub silikatowym). W tym przypadku używa się specjalnej odmiany wełny klejonej bezpośrednio do poszycia i mocowanej dodatkowo kołkami. Rozwiązanie to nie jest jednak pozbawione wad, niesie bowiem niebezpieczeństwo zalegania wilgoci wewnątrz ściany, gdyż latem zawilgocona opadami elewacja odparowuje do wnętrza domu. Oprócz tego bardzo trudno wyeliminować wszystkie przecieki, jakie mogą pojawić się wokół okien, drzwi, parapetów. Cezary Jankowski, Małgorzata Kolmus 03-07-2015 10:20Elewacje, tarasy, ogrodzenia, elementy małej architektury... Miejsc na zewnątrz domu, które wykańczamy drewnem, jest mnóstwo. Konserwacja drewna może - ale nie musi - być problemem. Będzie to zależeć od wybranego przez nas gatunku drewna i sposobu jego na taras musi mieć odpowiednią gęstość, która zapewni odporność na z 9Drewno na taras musi mieć odpowiednią gęstość, która zapewni odporność na Walory estetyczne, łatwość obróbki, a nierzadko także tradycja decydują o wyborze drewna jako materiału wykończeniowego. Jest ono naturalnym i zarazem ekologicznym materiałem stosowanym na zewnątrz. Z drewna robi się ogrodzenia, tarasy, elewacje, altany, opaski piaskownic, konstrukcje huśtawek i zjeżdżalni, stałe i przenośne meble ogrodowe, donice, podjazdy, powierzchnie alejek i wiele innych. Drewno jest zdecydowanie łatwiejsze w obróbce i montażu niż beton, kamień i metal. Poza tym jest ładne i "ciepłe w dotyku" (ze względu na niską przewodność cieplną doskonale izoluje). Niezależnie od warunków pogodowych na dworze, śmiało możemy przysiąść na drewnianej ławce lub oprzeć się o drewnianą balustradę, bez uczucia dyskomfortu, jaki odczuwaliśmy przy powierzchniach betonowych, kamiennych i szkodzi drewnu: woda, temperatura i grzyby Drewno zastosowane na zewnątrz domu narażone jest na wiele czynników destrukcyjnych:abiotycznych - czyli szkodliwe warunki atmosferyczne: opady deszczu i śniegu, wahania temperatury i wilgotności, podmuchy wiatru z unoszonymi drobinami piasku i kurzu, promieniowanie słoneczne),biotycznych - czyli głównie grzyby, owady, glony, porosty. Na zniszczenia szczególnie podatne są te miejsca, gdzie drewno ma bezpośredni kontakt z gruntem. Dlatego już na etapie projektowania planuje się różne sposoby na odseparowanie drewna od podłoża. Stosuje się betonowe lub metalowe wsporniki oraz podkładki i fundamenty unoszące je nad powierzchnię gruntu. Unika się też sytuacji, w których na poziomych powierzchniach drewna zbierałaby się woda z opadów atmosferycznych i topniejącego śniegu: aby temu zapobiec, wykonuje się niewielkie spadki do spływu wody w powierzchniach tarasowych, pochyla siedziska ławek, skośnie profiluje elementy elewacyjne, fazuje krawędzie, struga powierzchnie elementów pracujących na zewnątrz itd. Aby drewno długo zachowało swoje pełne walory użytkowe, trzeba odpowiednio dobrać jego rodzaj, a później właściwie je zabezpieczyć i nie zapominać o okresowej dobrze dobrać gatunek drewna Kluczową sprawą dla trwałości drewna na zewnątrz jest dobranie surowca o odpowiednich parametrach. Obecnie na polskim rynku obecnych jest kilkadziesiąt różnych gatunków i rodzajów drewna krajowego i egzotycznego. Różnią się one właściwościami, kolorem i rysunkiem, a także ceną. Na zewnątrz domu najlepiej jest stosować drewno o najwyższej naturalnej trwałości (czyli odporności na najgroźniejszy czynnik destrukcyjny, jakim są grzyby). Pod tym względem wyróżnia się 5 klas drewna: od bardzo trwałego (klasa 1) do nietrwałego (klasa 5). Do pierwszej klasy trwałości należą wybrane rodzaje i gatunki drewna tropikalnego, na przykład bilinga (badi), afzelia (doussie), paduk, mansonia i iroko z Afryki, tatażuba, tankowiec wonny (cumaru), ipe i pigwica właściwa (massaranduba) z Ameryki Południowej oraz teak i merbau z Azji. Dla porównania: twardziel krajowego drewna dębowego ma klasę 2, a twardziel sosnowa klasę 3, podczas gdy strefa bielasta (najmłodsze słoje przy obwodzie pnia) zupełnie takiej odporności nie mają (klasa 5).Uwaga! W pniach większości żyjących drzew powstaje tak zwana twardziel - są to najstarsze przyrdzeniowe słoje, które obumierają i w tym procesie są naturalnie impregnowane, zwykle zmieniając swój skład chemiczny i barwę na ciemniejszą. Procesy te wyjątkowo intensywnie zachodzą w drzewach ze strefy tropikalnej, dlatego ich twardziel jest tak trwała. Ponadto w pniach drzew tropikalnych strefa bielu jest zwykle wąska; przeważnie usuwa się ją w procesie przerobu. U krajowej sosny zwyczajnej biel jest szeroki, nierzadko stanowi ponad połowę średnicy pnia i w związku z tym jest w pełni wykorzystywany. Sztuczna impregnacja polega na zwiększeniu trwałości drewna bielastego, bo w twardziel nawet ciśnieniowo środki zabezpieczające wnikają drewno do jakich zastosowań Wymagania dotyczące właściwości drewna stosowanego na zewnątrz są częściowo wspólne (szczególnie w zakresie trwałości i impregnacji), a częściowo - zależne od jego przeznaczenia. Przykładowo drewno stosowane:- drewno na elewacjach - często musi spełniać dodatkowe wymogi przeciwpożarowe, stąd konieczność dodatkowego zabezpieczenia drewno na taras - ze względu na wymaganą odporność na wgniecenia, musi mieć odpowiednią gęstość. Minimalna gęstość drewna liściastego w stanie powietrzno-suchym (o wilgotności 12 proc.) powinna wynosić co najmniej 600 kg/m3, a iglastego - 450 kg/m3;- drewno jako elementy konstrukcyjne - objęte jest rygorystycznymi przepisami budowlanymi: tu używa się tarcicy sortowanej wytrzymałościowo, mającej status wyrobu budowlanego;- drewno na placach zabaw dla dzieci lub ciągach komunikacyjnych - musi spełniać odrębne wymagania w zakresie bezpieczeństwa, zabezpieczeń antypoślizgowych drewna do zastosowania na zewnątrz domu Drewno na zewnątrz domu pracuje w 4 lub 3 klasie zagrożenia. O tym, czy dany gatunek drewna wymaga impregnacji, informuje norma PN-EN 460:1997. Zawarte tam dane oparte są na wieloletnich, szczegółowych i zarazem rzetelnych badaniach, i warto z nich korzystać. W praktyce, niestety, wygląda to zwykle tak, że wierzymy w marketingowe opisy niezwykłych właściwości (czy wręcz doskonałości) danego gatunku drewna - choć bywa, że opisy te z rzeczywistością nie mają nic wspólnego. Dla przykładu - drewno ipe, massaranduba, cumaru i teak może być użyte na zewnątrz domu bez impregnacji, natomiast krajowe drewno sosnowe i świerkowe wymaga impregnacji ciśnieniowej (podobnie jak większość innych krajowych rodzajów drewna, które naturalnie nie wytwarzają twardzieli, np. olcha i brzoza). Z powyższych względów lepszym rozwiązaniem jest zakup drewna impregnowanego w warunkach przemysłowych niż dokonywanie tego we własnym zakresie zdecydowanie mniej skutecznymi metodami (malowanie lub natrysk). Do impregnacji należy dobierać środki ochrony drewna o potwierdzonej skuteczności działania. Większość właściwości drewna zależy od jego gęstości. Im jest ona wyższa, tym większa jest trwałość, wytrzymałość oraz twardość drewna, ale jednocześnie niższa izolacyjność cieplna i mniejsza stabilność wymiarowa. Im większa jest kurczliwość drewna, tym większa jest jego skłonność do pękania; można ją znacząco zmniejszyć przez zastosowanie środków drewna i jego kolor: zabezpieczanie i malowanie drewna Drewno na zewnątrz tworzy stylistyczną całość z otoczeniem, dlatego ważny jest jego rysunek i barwa - przy czym jego naturalny kolor może być niemal dowolnie zmieniany przez aplikację środków do wykańczania i uszlachetniania powierzchni. Warto pamiętać, że zdecydowanie lepsze są środki hydrofobujące drewno (zabezpieczające przed wnikaniem wody), ale nie tworzące szczelnych powłok na jego powierzchni, czyli środki na bazie olejów i wosków do drewna. Niestety, naturalna barwa drewna użytkowanego na zewnątrz (tym bardziej ta sztucznie nadana) dość szybko ulega zmianom na skutek oddziaływań atmosferycznych i biotycznych - drewno płowieje, szarzeje i żółknie. Ponadto każdy z rodzajów i gatunków drewna wykazuje stosunkowo wysoką zmienność barwy wyjściowej i innych właściwości fizycznych i mechanicznych. Wynika to z szerokiego rejonu występowania drzew, z których jest ono pozyskiwane (lasy naturalne i plantacje np. eukaliptus, strefa klimatu tropikalnego i subtropikalnego np. mahonie, tajga jasna i ciemna - modrzew syberyjski). Inna przyczyna zmienności koloru to pozyskiwanie danego rodzaju drewna nawet z kilku, a nawet kilkunastu gatunków drzew np. meranti, mengkulang, durian. Zmiany barwy drewna zależą też od intensywności oddziaływania różnych czynników, która uzależniona jest, np. od stron świata, czy wysokości nad poziomem gruntu, co doskonale widać na drewnianych elewacjach budynków. Ułożone od północy drewno jest zwykle ciemniejsze i pokryte zielonkawym nalotem mikroorganizmów, a od południa silniej płowieje i pokrywa się drobnymi pęknięciami. Najintensywniejsze zmiany zachodzą w dolnych częściach, gdzie zabezpieczająco nie działają już okapy dachowe, a śnieg przylega zimą do ściany. Jednak ta zmienność i niepowtarzalność drewna stanowi o jego pięknie. Drobny sęk, zawój włókien, pastelowe przebarwienie, urozmaicają rysunek przełamując "plastikową" powtarzalność i monotonię. Zmiany barwy w czasie też są naturalne i współgrają z otoczeniem. Dom z drewnianą elewacją, drewniany płot otaczający plac czy drewniana altana posadowiona w ogrodzie po kilku latach nie rażą nowością - kolory są nieco przytłumione, wypłowiałe, stanowiąc szlachetne i neutralne tło dla coraz bujniejszej się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład Wykończenie domu szkieletowego. Domy szkieletowe mają tę właściwość, że zarówno z zewnątrz jak i od środka, możemy je wykańczać w dowolny sposób. Pomimo, że podstawą ich budowy jest drewniana konstrukcja, ograniczeń jest niewiele. Wykończenie elewacji od zewnątrz może stanowić tynk kładziony na podstawie ze styropianu ryflowanego, elewacja drewniana czy wykończona okładziną z klinkieru. Rodzaj wykończenia elewacji zależny jest od możliwości finansowych bo okładzina klinkierowa nie należy do najtańszych. Wnętrze może być wykończone według gustu właściciela. Najprostszym sposobem, jednocześnie podnoszącym odporność na ogień, jest użycie płyt kartonowo-gipsowych. Wielu inwestorów, dla zachowania charakteru domu, decyduje się na wykorzystanie drewna również we wnętrzach. Coraz częściej wnętrza domów obijane są drewnianą szalówką z drewna świerkowego. W efekcie otrzymujemy pomieszczenie emanujące ciepłem i przyjazną atmosferą. Często stosowane jest łączenie tradycyjnego wykończenia ścian z drewnem i elementami kamiennymi, które pojawiają się głównie jako wykończenia kominków. Łączenie różnych typów wykończenia wnętrz pozwala na stworzenie efektownego i niebanalnego wnętrza z naciskiem na uwydatnienie oryginalnych elementów konstrukcyjnych domów. Przy zachowaniu norm budowlanych oraz właściwym użytkowaniu, dom drewniany będzie suchy i wilgoć nie zniszczy tapet i nie wedrze się między kafle ceramiczne. Poza szybką budową domów szkieletowych, ich cechą znaczącą jest łatwa możliwość ich przebudowy i rozbudowy, co jet znacząco utrudnione w przypadku domów budowanych w technologii tradycyjnej. Dlatego warto przyjrzeć się projektom domów szkieletowych a w przypadku wyboru takiej technologii, zastanowić się nad sposobem ich wykończenia już w początkowej fazie budowy. Jak ochronić drewniany dom przed wilgocią? Dom drewniany w większym stopniu niż dom murowany podatny jest na działanie wilgoci i niekorzystnych warunków atmosferycznych. Nie jest jednak prawdą, że ze względu na wykorzystanie drewna w swej konstrukcji, domy drewniane są domami sezonowymi o słabej trwałości i odporności. Jeśli dochowamy odpowiedniej staranności przy procesie budowy, nasz dom może stać nawet i sto lat. Odpowiednio wysuszone i ciosane drewno, użyte do konstrukcji domu szkieletowego, może być odporne na działanie zmiennych warunków atmosferycznych przez dziesiątki lat. Przy założeniu że wiatroizolacja i styropian zostały położone prawidłowo, nasz dom powinien stawić czoła działaniu środowiska. Jednak wilgoć działa nie tylko z zewnątrz. Na skutek działań ludzkich i obecności ludzi w poszczególnych pomieszczeniach, jest stężenie może być bardzo wysokie a nadmiar pary wodnej, skraplającej się na konstrukcji i wnikającej w nią, może doprowadzić do rozwoju pleśni. Dlatego w domach drewnianych i w konstrukcji szkieletowej, ważna jest regulacja wilgoci. Najlepiej przeciwdziałać zawilgoceniu już we wstępnej fazie budowy. Wszystkie instalacje wodno kanalizacyjne powinny być dobrze zaizolowane, a ściany w obrębie których przebiegają instalacje, powinny być wykonane z materiałów wodoodpornych. Ważne są również spady w podłodze,w obrębie zlewu, czy zmywarki, które będą wydobywały wodę spod szafek na powierzchnię kuchni. Pomoże nam to szybciej zlokalizować awarię i przeciek. W łazienkach bezwzględnie powinno się zamontować studzienki odpływowe ze spadem, umożliwiającym szybkie odprowadzenie wody z powierzchni podłogi. Uszczelnić należy również powierzchnię pod płytkami ceramicznymi. Wbrew obiegowej opinii, ceramika łazienkowa nie jest szczelna. Z pomocą mogą przyjść wodoodporne folie w płynie czy płynna guma. Zatem jak widać, podstawą odpowiedniego zachowania drewna jest izolacja i zabezpieczenie przed ewentualnymi awariami.

wykończenie domu drewnianego z zewnątrz