Czy to prawda, że za kilka lat pies złamie mi serce? 2013-05-12 23:14:22 Macie czasem tak, że kłuje was w miejscu , gdzie jest serce ? 2009-07-28 23:13:19 Na którym miejscu w "kochaniu" jest twój pies ? 2011-04-05 11:55:25 Dzień dobry, niestety, jeżeli „hodowca” jest wpisany do tego stowarzyszenia, to może legalnie sprzedawać pieski. Jeżeli ma Pani wątpliwości co do legalności jego działalności, to teoretycznie może Pani zgłosić to do Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami (jeżeli np. w hodowli psy są zaniedbane itp.) lub do Urzędu Skarbowego (jeżeli kupiła Pani bez umowy sprzedaży i Produkcja komercyjnych karm kardiologicznych od początku opierała się przede wszystkim na założeniu, że pokarm zjadany przez psa z chorobami serca powinien zawierać mniej sodu (soli). Podobnie jak zaleca się to ludziom chorym na serce. Obniżenie zawartości sodu powodowało z kolei, że karmy były dużo mniej smakowite. Gdzie mieszka Beagle? – powiązane pytania Dlaczego mój pies tak brzydko pachnie nawet po kąpieli? Prawie każdy pies od czasu do czasu dostaje zbite gruczoły odbytu. Gdy gruczoły doświadczają nagromadzenia, może rozwinąć się w infekcję. Ale nagromadzenie może również powodować ostry zapach , który trudno zignorować. Bycie przyjaznym jest nagradzane uwolnieniem różnych neuroprzekaźników w mózgu oraz innych substancji, które powodują, że czujemy się dobrze, m.in. właśnie oksytocyny. Japońscy uczeni Zwierzęta wiedzą więcej niż ludzie o lojalności, przyjaźni i miłości. Pies o imieniu Cezar stał się symbolem lojalności. Jego właściciel, Al Ilhan, zauważył, że pies ucieka rano. Pewnego razu właściciel poszedł za psem i dowiedział się, że to niesamowity pies.[img desc="foto: mimimetr.me"]6322[/img]To jest Ilhan i Caesar[img desc="foto: mimimetr.me"]6323[/img]Cezar był CQFk. Przez aktualizacja dnia 18:58 Anatomia psa Anatomia psa to nauka o budowie ciała psa, wraz z układami oraz narządami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Anatomia psa zatem szczegółowo opisuje budowę psa oraz umiejscowienie poszczególnych układów i narządów znajdujących się wewnątrz ciała psa. Anatomia psa stanowi ponadto gałąź większej nauki, jaką jest anatomia zwierząt, która jest elementem studiów weterynaryjnych i zootechnicznych. Są dwa rodzaje anatomii zwierzęcia: opisowa oraz topograficzna. Pierwsza zajmuje się budową organów wewnętrznych i funkcjonowaniem układów, druga z kolei bada położenie poszczególnych narządów względem siebie. Jest dziedziną bardzo ważną dla weterynarzy, którym znajomość topografii ciała umożliwia wykonywanie zabiegów. Anatomia wraz z histologią (anatomią mikroskopową) i anatomią porównawczą, tworzą wspólnie dział nauki nazywany morfologią. Układ kostny psa Układ kostny stanowi oparcie dla mięśni i organów wewnętrznych oraz umożliwia psu poruszanie się ©Shutterstock Układ kostny psa pełni dwie podstawowe funkcje : stanowi "rusztowanie" - oparcie dla mięśni i organów wewnętrznych oraz wraz z mięśniami i stawami umożliwia psu poruszanie się. Kości, które otaczają i podtrzymują organy wewnętrzne to międzu innymi czaszka, klatka piersiowej czy miednica. Układ kostny, czyli szkielet psa, jest częścią układu ruchu, do którego zaliczają się również stawy i więzadła i mięśnie. Do najważniejszych elementów układu kostnego psa zalicza się: Czaszka, czyli szkielet głowy Składają się na niego kości mózgoczaszki otaczające mózgowie czworonoga oraz trzewioczaszki, które okalają jego oczy i jamę ustną. W szkielecie głowy znajduje się również kość szczękowa, na której osadzone są zęby łuku górnego psa i kość nosowa, która zamyka górną część jego jamy nosowej. Ponadto: kość łzowa, jarzmowa, podniebienna, potyliczna, skroniowa, sitowa, klinowa oraz ciemieniowa. Jest także żuchwa zbudowana z dolnej szczęki i osadzonych na niej zębów łuku dolnego. Dorosły pies ma w sumie 42 zęby. W szczęce (potocznie nazywana „szczęką górną”) znajduje się sześć siekaczy, dwa kły, cztery przedtrzonowce i dwa trzonowce. W żuchwie (potocznie zwanej szczęką dolną) jest sześć siekaczy, dwa kły, cztery przedtrzonowce, ale w przeciwieństwie do szczęki trzy trzonowce. U psów wyróżniamy zgryz nożycowy (uznawany za prawidłowy), przodozgryz, tyłozgryz, zgryz cęgowy i zgryz krzyżowy. Inne zgryzy mogą być cechą rasową uwzględnioną w poszczególnych wzorcach (przodozgryz występuję u ras bracychefalicznych, takich jak buldogi czy pekińczyki). W kościach czaszki psa znajdują się też zatoki – puste, wypełnione powietrzem przestrzenie wyściełane błoną śluzową. Kręgosłup Składa się z kręgów szyjnych, piersiowych i lędźwiowych, kości krzyżowej oraz kręgów ogonowych. Ochrania rdzeń kręgowy i stanowi podporę dla ciała czworonoga. Żebra Pies posiada 13 par żeber. Ich najważniejszą funkcją jest ochrona delikatnych narządów wewnętrznych znajdujących się w klatce piersiowej. 9 par żeber łączy się z mostkiem i zamyka klatkę piersiową psa od dołu. Pozostałe tworzą otwarty łuk żebrowy. Miednica Składa się ze zrośniętych kości: biodrowej, kulszowej i łonowej. Łączy kręgosłup psa z tylnymi łapami i ochrania istotne narządy wewnętrzne takie jak: pęcherz i jelito grube. W szkielecie kostnym psa są również kości kończyn przednich takie jak: łopatka, kość ramienna, promieniowa, łokciowa, nadgarstek, śródręcze, kości palców oraz pazurowe i kości kończyn tylnych takie jak: udowa, strzałkowa, piszczelowa oraz staw skokowy, śródstopie, kości palców i pazurowe. Długość kośćca, jak i wielkość psa są uwarunkowane jego rasą. Anatomia psa: organy wewnętrzne ©Wamiz Narządy wewnętrzne podtrzymujące funkcje życiowe psa to: Przełyk – umożliwia transport pokarmu oraz wody z jamy ustnej do żołądka. Jego wewnętrzną warstwę stanowi błona śluzowa, na której są uformowane podłużne fałdy. Tchawica – przewodzi powietrze do płuc. Biegnie od krtani przez szyję aż do klatki piersiowej, gdzie rozdwaja się i dociera do prawego i lewego oskrzela. Posiada swój własny szkielet zbudowany z tkanki chrzęstnej; Płuca – zlokalizowane w klatce piersiowej czworonoga. Ich zadaniem jest wymiana gazowa, czyli pobieranie tlenu i wydalanie dwutlenku węgla. Są otoczone opłucną i zbudowane z pęcherzyków płucnych; Żołądek – jest organem, który przyjmuje pokarm, następnie trawi go przy pomocy soków żołądkowych, a potem przesuwa do jelita cienkiego. U psów jest jednokomorowy. Nerki – usuwają końcowe produkty przemiany materii, dbają o należyty bilans płynów i minerałów; moczowody i pęcherz moczowy – dzięki nim pies wydala mocz, co jest równoznaczne z pozbywaniem się szkodliwych substancji z organizmu. Wątroba – największy gruczoł w organizmie zwierzęcia. Syntezuje i magazynuje metabolity, powstrzymuje działanie toksyn oraz reguluje gospodarkę wodną. Śledziona – zlokalizowana pod przeponą, w badaniu palpacyjnym może być niewyczuwalna. Stanowi rodzaj węzła chłonnego, którego choroba może predysponować do powstania nowotworu; Serce – najważniejszy element układu krwionośnego, który umożliwia dopływ krwi do wszystkich organów ciała. U dużych ras bije około 80 razy na minutę. U małych uderzenia są szybsze – około 120 na minutę; Jelita – stanowią najdłuższy odcinek układu pokarmowego. Składają się z dwunastnicy połączonej z żołądkiem, jelita czczego, biodrowego docierającego do okrężnicy oraz samej okrężnicy; Odbytnica – dzięki niej pies może oddawać kał. Podtrzymują ja pierwsze kręgi ogonowe. Układ rozrodczy psa Ważną rolę odgrywa układ rozrodczy. Jego budowa jest zależna od płci. U samic jest to pochwa, jajniki oraz jajowody, a u samców prącie, jądra i nasieniowody. Dzięki narządom płciowym pies może się rozmnażać. Układ mięśniowy psa W budowie anatomicznej zwierzęcia wyróżnia się również układ mięśniowy, który jest zależny od rasy pupila. Każdy z mięśni pełni określoną funkcję, a ich wielkość i kształt są uwarunkowane sprawowanymi przez nie funkcjami. W zależności od miejsca położenia oraz pełnionych funkcji, u psa wyróżnia się następujące grupy mięśni: mięśnie głowy mięśnie szyi mięśnie łopatki mięśnie okolicy ramiennej mięśnie okolicy przedramienia mięśnie brzucha mięśnie okolicy uda mięśnie okolicy podudzia Zewnętrzna budowa psa W skład tułowia psa wchodzą: klatka piersiowa, kłąb, grzbiet, zad oraz brzuch. Z przodu tułowia znajduje się szyja wraz z głową oraz dwie kończyny przednie (prawa i lewa). Natomiast z tyłu tułowia są dwie kończyny tylne (prawa i lewa) oraz ogon. Znajomość anatomii ciała psa jest ważna nie tylko nieodzownym elementem studiów weterynaryjnych i zootechnicznych. Podstawową wiedzę na ten temat powinien mieć każdy właściciel czworonoga. W ten sposób może szybko zareagować na wszelkie niepokojące objawy lub potrzeby zwierzęcia. Konsultacja: lekarz weterynarii Melania Nowak Dorota Abramowicz Trzeba dążyć do tego, by pies przestał być dobrem powszechnym - mówi Miriam Gołębiewska, trenerka i psycholog zwierząt. - Nie każdy człowiek zasługuje, by być jego właścicielem. Ostatnie dni przyniosły kolejne, smutne informacje o psach porzucanych przez właścicieli. W Karwieńskich Błotach turystka, prawdopodobnie z Głubczyc, wyniosła z volkswagena sharana młodego psa i przywiązała go do drzewa. Przyglądała się temu trójka W dodatku takie postępowanie na oczach dzieci jest karygodne, bo kolejne pokolenie wychowywane jest w poczuciu, że zrobienie krzywdy zwierzęciu nie jest czymś złym. Co czuje pies pozostawiony w lesie przez swego pana?To samo, co czułby w takiej sytuacji człowiek, bo - jak już wcześniej mówiłam - pies odczuwa emocje podobnie jak my. Pojawia się więc u niego lęk, wynikający z porzucenia, który może być odczuwany przez zwierzę jako ból fizyczny. Nieprzypadkowo mówimy o „złamanym sercu”, czyli cierpieniu odczuwanym przez organizm człowieka, którego zostawiła ukochana osoba. Takie złamane serce ma także pies przywiązany do drzewa. Czy jesteśmy w stanie zapobiegać takim wydarzeniom?Z jednej strony każdy przypadek porzucenia psa i narażenia go - nie bójmy się tego słowa - na śmierć powinien być napiętnowany i ukarany, z drugiej konieczna jest profilaktyka, której istotnym elementem jest odpowiednie wychowywanie, od dziecka, przyszłych właścicieli psów. Trzeba też dążyć do tego, by pies nie był dobrem powszechnym. Mówi Pani o limitowaniu podaży psów, także nierasowych?Właśnie o to chodzi. Zwierzę to nie przedmiot, który - jeśli się znudzi - może być wyrzucony z samochodu i zastąpiony innym. Niestety, problemem w Polsce jest zbyt duża liczba psów. U nas porzucone zwierzaki czekają w schroniskach na opiekunów. W krajach skandynawskich jest odwrotnie - tam osoba, która chce wziąć czworonoga do domu, czeka na niego w kolejce chętnych, a wcześniej jest dokładnie sprawdzana. Nie każdy bowiem zasługuje na to, by być właścicielem psa, który nie jest rzeczą, tylko przyjacielem. Na razie nie ma przepisów prawnych, które by eliminowały nieodpowiedzialnych właścicieli...Za to są przepisy znowelizowanej ustawy o ochronie zwierząt, zakazującej hodowli psów i kotów w celach handlowych. Zakaz nie dotyczy hodowli zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach zajmujących się hodowlą rasowych psów i kotów, jak np. Związek Kynologiczny w Polsce. Przepisy te są jednak, niestety, omijane. Istnieje społeczne przyzwolenie na to, by niesterylizowane suki biegały wolno, na łączenie suczek z psem sąsiada, bo „będą takie ładne szczeniaki dla dzieci”. A co się stanie, gdy szczeniaki dorosną i przestaną się podobać? Ponadto Polak potrafi, więc rejestrowane są kolejne związki hodowców, np. miłośników Burków czy Azorków, które wydają taśmowo „rodowody”. Nie sprzyja to ograniczeniu w rozmnażaniu zwierząt, które mogą powiększyć pulę niechcianych psów. Niektórzy właściciele mogę się oburzyć - czy nierasowa suczka nie ma już prawa zostać psią mamą?Mitem jest przekonanie, że każda suka musi mieć szczeniaki. Nie musi i wcale nie zrobimy jej krzywdy, podejmując decyzję o sterylizacji. Nawet jeśli mamy w domu cudowną, ukochaną suczkę, poważnie i obiektywnie zastanówmy się, czy warto ją rozmnażać. Hodowla musi mieć cel, sens, musi do czegoś prowadzić. Niewykluczone, że godząc się - przez oszczędność na sterylizacji, niedopilnowanie lub świadome zaaranżowanie „małżeństwa” z psem znajomego - na szczeniaki, sprawiamy, że przekazywana jest na następne pokolenie choroba genetyczna (np. dysplazja) lub wrodzona skłonność do agresji. I nowy właściciel, zamiast cieszyć się z psa przyjaciela, wydaje duże kwoty na leczenie lub ma poważny problem z jego zachowaniem. Nie może przyjmować gości, wyjechać z psem na wakacje... Psa przecież można wychować...Czasem kosztuje to wiele czasu i energii, a w wyjątkowych przypadkach nie przynosi efektów. Tymczasem jeśli pies, którego przodkowie byli łagodni, nie ma predyspozycji do agresji, to prawdopodobieństwo, że będzie on zachowywał się poprawnie, jest bardzo duże. Ponadto należy pamiętać, że w momencie, gdy w naszym domu nasza suka rodzi szczeniaki, automatycznie stajemy się hodowcami w pełnym tego słowa znaczeniu. Czyli?Przyjmujemy odpowiedzialność za całe psie życie. Nie jednego szczeniaczka, ale pięciu, siedmiu, a może i dwunastu psów, bo tyle może być w miocie. Zanim jeszcze suka urodzi, szukamy dla nich nowych, odpowiedzialnych domów, sprawdzając warunki u każdego z opiekunów. Jeśli z nieprzewidzianych przyczyn właściciel naszego szczeniaka musi go oddać, powinniśmy być przygotowani na przyjęcie psa do domu, bo żaden nie ma prawa trafić do schroniska. Rozmawiała: Dorota Abramowicz Były Ranger Jason Briggs nie umie sobie ułożyć życia bez wojska. Gdy dostaje szansę powrotu do służby, przyjmuje ją z entuzjazmem i bez zastanowienia. Szansa nazywa się Lulu i jest owczarkiem belgijskim o bogatej historii służby wojskowej. Briggs będzie mógł wrócić w kamasze pod warunkiem, że zawiezie Lulu na pogrzeb jej zmarłego pana. Kilkudniowa podróż kalifornijskim wybrzeżem wydaje się być nie tyle zadaniem, co beztroskim urlopem. I byłaby taka, gdyby nie charakterek Lulu. Delikatnie mówiąc, owczarek nie przepada za ludzkim towarzystwem, a wygląda na to, że Briggsa nie toleruje bardziej niż innych. Wykazuje się wobec niego nie tylko ostentacyjnym lekceważeniem, ale otwartą agresją w myśl zasady „mam zęby i nie zawaham się ich użyć”. Wyżarta tapicerka ukochanego auta, wyczerpujące wielogodzinne gonitwy, świecenie oczami za psie wybryki w luksusowym hotelu, to tylko niektóre straty jakie na tym niełatwym froncie poniesie Ranger Briggs. Wkrótce jednak okaże się, że Lulu choć charakterna i krnąbrna do bólu, to serce ma dobre. Rzecz w tym, że trzeba umieć do niej dotrzeć. Czy Briggsowi uda się ta sztuka i czy będzie to początek pięknej przyjaźni? Pożyjemy, zobaczymy.

gdzie pies ma serce